eenzaam verhaaltje

. . . . .ze oefenen de komende
uitvoering van de
mattheus Passion.
ik kies een bank ergens
eenzaam achterin en verheug
me op wat komen gaat.
gevoelde gewilde
en over mezelf afgeroepen
éénsaamheid alleensamen
ik val niemand op

fijn

een tekstdeel wil maar niet
slagen bij de soliste:
"Wiewohl mein Herz in Tränen schwimmt"
over en over wordt het gezongen.
nare ervaringen beklijven het best
aldus ontvangt de sopraan een verbale
steek onder water van de dirigent
tot hij tevreden continueren tikt
begeleid door een bescheiden maar
onmiskenbaar sprekende Luit

het luisteren voelt aanhoudend als:
"oh waarom houd ik toch zo van deze muziek"
ondertussen schep ik er genoegen in
deze vraag voortdurend vanuit allerlei
invalshoeken voor mezelf te beantwoorden
genoten eenzaamheid genieten

na afloop van deze prachtige generale
het bekende geroezemoes van stemmen,
bladmuziek en stoelen op een houten vloer

het gezalfde en verwende deel in mij voegt
zich weer in het hier en nu
en ik wil het verhaal van deze gebeurtenis
graag delen met een vriend, nu, nu meteen !

deze plotseling gevoelde wens
tot mededeelzaamheid wordt
gedwarsboomd door het feit
dat ik in Zutphen ben, ik ken hier niemand.

en ik voel me ineens
zo vreselijk eenzaam............


Ode aan Maria Magdalena en J.S.Bach groet TH