Bridge to Terabithia

http://nl.youtube.com/watch?v=-Uc4NGJ56wg&feature=related

De Amerikaanse jeugdfilm ‘Bridge to Terabithia' lijkt op het eerste gezicht een tweelingzusje van 'The Chronicles of Narnia'. Eveneens gebaseerd op een populair boek, eveneens handelend over kinderen die in een sprookjeswereld terechtkomen en bovendien gemaakt door hetzelfde team. Toch zit er een wereld van verschil tussen beide films. Waar de kinderen van Narnia zich in een echt magisch koninkrijk bevinden, fantaseren de kinderen van Terabithia zelf een land bij elkaar. Bovendien zijn de thema's van Narnia van een heel ander kaliber dan die van Terabithia. Maar het belangrijkste verschil is dat ‘Bridge to Terabithia' je emotioneel raakt, en stevig ook.



De film gaat over de vriendschap tussen de sympathieke outsiders Jess en Leslie. Leslie is enig kind van een stel artistieke ouders. Ze is opvallend gekleed en heeft een ruime fantasie waarmee ze haar dagelijkse problemen te lijf gaat. Jess heeft de pech te worden omringd door vier zussen, dus als het even kan duikt hij weg in zijn schetsboek. Beide kinderen worden gepest op school. Om die pesterijen te ontvluchten, dwalen Jess en Leslie vaak door de uitgestrekte bossen bij hun ouderlijke huizen. Daar verzinnen zij het fantasieland Terabithia, een magische plek waar zij leren hoe met die pesterijen om te gaan.



Een uur lang is ‘Bridge to Terabithia' een gedegen jeugdfilm, die vooral opvalt door de acteerprestaties van de sprankelende AnnaSophia Robb en de minstens zo talentvolle Josh Hutcherson. Maar het laatste half uur, na een onverwachte gebeurtenis, wordt de film een stuk serieuzer en duisterder. Gelukkig gaan de makers van Terabithia fijngevoelig en intelligent om met lastige en pijnlijke issues, zodat het allemaal nog goed te incasseren is. Het is ook in dit laatste deel dat de fantasie plaatsmaakt voor realiteit, en vermaak voor ontroering.



Vanwege de soms pittige onderwerpen is het een zegen dat de makers hun jonge publiek steeds serieus nemen. De levenslessen worden er nooit in gehamerd en zijn altijd oprecht. De personages zijn heel herkenbaar, met hun goede en slechte eigenschappen. Daarbij zijn de onderwerpen die de film behandelt - fantasie, vriendschap, pijn, troost, en vooral de combinatie van die vier - even boeiend als tijdloos.



Zo is ‘Bridge to Terabithia' een jeugdfilm die opvalt door de liefde waarmee hij is gemaakt en de durf en het inzicht waarmee volwassen problemen zijn verwerkt in een aansprekend verhaal. Het is bovendien een productie waar zowel jong - maar liever niet té jong - als oud van kan genieten. Intelligent, fantasievol en diep ontroerend.


Henny Wouters