De Gevangene.

Over buitenissige dingen schrijven is waarschijnlijk makkelijker, dan schrijven over onopvallende zaken.. wellicht werkt dat hetzelfde als met fotografie.. tenslotte kijkt men graag naar iets moois en als zo iets zich wel uitgelicht presenteerd dan hoeft de fotograaf slechts de knop in te drukken en hij heeft een foto waarop iets gevangen is wat de moeite van het kijken waard is.. zo stond ik vandaag ook uitgebreid te kijken, beste lezer.. hier bij mij in de straat, zonder camera ..ik stond te kijken naar een noestig kale voorman in groene overal met achter hem twaalf jongens en één hoogblonde pubermeid..allen gekleed in een overal.. zij liepen te zeulen met een groot net waarin zich één van de groep bevond..deze werd tussen twee lange stokken meegetosd, als ware hij oorlogsbuit, een gevangene, een slaaf, zoals we de beelden wel kennen uit die serie's over slavernij..

Ik vond het een vreemde vertoning en heb geen flauw benul waar dit goed voor was, deze militaristisch ogende toestand.. de opzet en de context, doet vermoeden dat het een soort ervaringsgericht groepsexperiment was.. helaas nodigde die performance niet uit tot een praatje.. want gedreven door de kale voorman werd het groepje drentelend ginnegappende pubers aangespoord in een looppas voort te gaan richting het bos.. ik vermoed uit schaamte..

en nu zoek ik naar betekenis..zoek een afbeelding die het verhaal wellicht een draai kan geven.. wat kun je zeggen over een groepsexperimentje met een gevangene? geen idee.. had het geheel een leerzame uitstraling?, volgens mij niet.. het leek me meer een egotripje van een gefrustreerde

combat-wannabee..

nee , schrijven over buitenissige dingen is net zo min makkelijk ..

Het doet me denken aan die foto van een fotograaf die op weg naar huis een kameel tegenkwam.. tja.. een kameel op het fietspad.. boeie..