fantastische dichter overigens.. ik heb gemakshalve één van zijn gedichten tweemaal door een vertaalapparaat gemangeld..
Manier Honderd enlutadosruiters, waar zij, door de yacentehemel van het oranje bosje zullen gaan? Noch aan Cordova noch aan Sevilla zullen zij aankomen. Noch aan Granada die door het overzees zucht. Die slaperige paarden zullen hen nemen, aan het labyrint van crossings waar het zingen van schokken met zeven genagelde ayes, waar zij Iran de honderd Ce-andalusisch ruiters van het oranje bosje?
Nee, nee professor. U vergist zich. Het zijn inderdaad Federico en gala, maar de foto dateerd uit augustus 1929, en is gemaakt op het landgoed van de vader van Garcia Lorca in de buurt van Granada.
O jongens we zijn bij Garcia Lorca terecht gekomen. Mijn favoriete dichter! Een x aantal jaren gelden was ik met de gravin in Antequera, een stadje in het heetst van Andalusie. We zaten daar in een 3e-rangs hotelletje, en hadden een groot boek over Andalusie bij ons. Tot mijn grote vreugde stonden er vanaf pagina 201 tot 209 8 gedichten afgedrukt van de grote poeet. Ik heb de hele vakantie alleen maar de pagina's 201 tot 209 gelezen. Ik vind ze geweldig! Een paar van de gedichten zal ik hier plaatsen.
LANDSCHAP
De olijf- boomgaard gaat open en dicht als een waaier. De hemel boven de boomgaard is eindeloos diep met een donkere regen van koude sterren. Riet en schemer trillen aan de oever van de rivier. De grijze ochtendkou krult op. De olijfbomen zitten boordevol met kreten. Een zwerm gevangen vogels, die in het donker met hun lange staarten slaan.
KREET
In de gele torens luiden de klokken.
Boven de gele winden weergalmen de slagen.
Langs een pad gaat de dood gekroond met verwelkte oranjebloesem. Hij speelt en speelt een lied op zijn witte vedel en zingt en zingt en zingt
inspirerend ook .. als puber had ik de dood op mijn slaapkamer muur geschilderd.. leunend op een zandloper.. andere hand een zeis.. achter hem dook een orka op uit het door bliksemschichten geteisterde zeezicht .. maar de naakte dame onder paraplu besloeg toch wel het grootste vlak..
later bleek dat ik jaren in een psychedelische koffieshop heb geslapen..
2. Dianski Sepia .
9 Comments:
tikkie teveel noise hmm
Is dat niet Federico Garcia Lorca met Gala, de vrouw van Salvador Dali, daar op die eerste foto uit 1932?
Professor Leibnitz
Unieke vondst dit..
fantastische dichter overigens.. ik heb gemakshalve één van zijn gedichten tweemaal door een vertaalapparaat gemangeld..
Manier Honderd enlutadosruiters, waar zij, door de yacentehemel van het oranje bosje zullen gaan? Noch aan Cordova noch aan Sevilla zullen zij aankomen. Noch aan Granada die door het overzees zucht. Die slaperige paarden zullen hen nemen, aan het labyrint van crossings waar het zingen van schokken met zeven genagelde ayes, waar zij Iran de honderd Ce-andalusisch ruiters van het oranje bosje?
Nee, nee professor. U vergist zich. Het zijn inderdaad Federico en gala, maar de foto dateerd uit augustus 1929, en is gemaakt op het landgoed van de vader van Garcia Lorca in de buurt van Granada.
Beste , opmerkzame Schiller,
Ach ja, dat is waar ook.
Ik haal die twee jaartallen ook altijd dooreen.
Je prof. Leibje
O jongens we zijn bij Garcia Lorca terecht gekomen. Mijn favoriete dichter! Een x aantal jaren gelden was ik met de gravin in Antequera, een stadje in het heetst van Andalusie. We zaten daar in een 3e-rangs hotelletje, en hadden een groot boek over Andalusie bij ons. Tot mijn grote vreugde stonden er vanaf pagina 201 tot 209 8 gedichten afgedrukt van de grote poeet. Ik heb de hele vakantie alleen maar de pagina's 201 tot 209 gelezen. Ik vind ze geweldig! Een paar van de gedichten zal ik hier plaatsen.
LANDSCHAP
De olijf-
boomgaard
gaat open en dicht
als een waaier.
De hemel boven
de boomgaard is eindeloos diep
met een donkere regen
van koude sterren.
Riet en schemer trillen
aan de oever van de rivier.
De grijze ochtendkou krult op.
De olijfbomen
zitten boordevol
met kreten.
Een zwerm
gevangen vogels,
die in het donker met hun lange
staarten slaan.
KREET
In de gele
torens
luiden de klokken.
Boven de gele
winden
weergalmen de slagen.
Langs een pad gaat
de dood gekroond
met verwelkte oranjebloesem.
Hij speelt en speelt
een lied
op zijn witte vedel
en zingt en zingt en zingt
In de gele torens
verstommen de klokken
De wind en het zand
vormen zilveren golven.
Dat is zeer beeldend..
inspirerend ook .. als puber had ik de dood op mijn slaapkamer muur geschilderd.. leunend op een zandloper.. andere hand een zeis..
achter hem dook een orka op uit het door bliksemschichten geteisterde zeezicht .. maar de naakte dame onder paraplu besloeg toch wel het grootste vlak..
later bleek dat ik jaren in een psychedelische koffieshop heb geslapen..
aaah ..
De poezie van Garcia Lorca is inderdaad ook wel als psychedelisch te typeren.
Of misschien is hallucinerend een nog beter woord.
Een reactie posten
<< Home