Anekdotes uit het veld

Anekdotes uit het veld

“In Friesland ten oosten van Leeuwarden werd de boerderijplaats van mijn oma als volgt bepaald: een wichelaar zocht eerst een onderaardse waterbron en vervolgens werd ten zuiden daarvan de stal gebouwd. In het begin van de 20ste eeuw werd de stal naar de noordzijde verplaatst en kwam de put in het gebouw. Dus de aanwezigheid van een bron was bepalend voor de locatiekeuze van een boerderij.”

“Toen eind vorige eeuw een groep Chinezen in Amsterdam kwam, stonden zij versteld van de 16e en 17e eeuwse bouwwerken die pasten in hun FengShui technieken.”

“Mijn vader Piet was jachtopziener bij een baron op het Brabantse landgoed Hondsdonk. Hij heeft het wichelroedelopen geleerd van de houtvester van het Mastbos. Deze rijksboswachter gebruikte de houten vorkroede voor het planten van bomen op de juiste plaats en in stallen van vee.
Piet gebruikte zijn kennis om plantplaatsen voor de eik te vinden en plaatste die altijd op een waterader met een zuigende kracht. Hij vergeleek dat als volgt: als het onweert moet je nooit onder een eik gaan staan, want dat trekt aan door de zuigende beweging.
Door de oorlog zijn veel dennenbossen gerooid en bracht hij met de roede de ondergrondse waterlopen in kaart waarop de nieuwe bovengrondse waterlopen werden aangebracht.”

“In de jaren negentig reden de journalist Wigholt Vleer en ik stad en land af en ontdekten dat in vrijwel elk middeleeuws plaatsje de hoofdkerk gebouwd was op een oude cultusplaats. Vrijwel alle 800 dorpskerkjes in het oude Friese land liggen merendeels op terpen, bovenop voorchristelijke heiligdommen.”

“De bekende architect Ton Alberts werkte met een wichelroede. Hij bouwde majestueuze organisch-architectonische gebouwen met grootse trappenhuizen. De helderziende Croiset leerde hem het wichelen en zei tegen hem: je bent weer teruggekomen en je beklimt nog steeds trappen. Deze geïncarneerde kathedraalbouwer werd in 1999 begraven met de wichelroede onder zijn hoofd. Collega architecten zoals Rem Koolhaas moesten niets weten van zijn wichelarij.”

Soms komt het voor dat er bij een onderzoek leylijnen of andere energielijnen gevonden worden die "eventjes niet aanwezig zijn". Een lijn is dan niet onderbroken (want de energie moet ergens blijven), maar zal een boog door de lucht maken over een bepaald gebied heen. Zo is er bekend dat de kerk niet wilde dat er vreemde en mysterieuze verschijnselen voorkwamen in bijvoorbeeld boerderijen. Wanneer er dan een leylijn door de boerderij liep, liet de priester de leylijn over het huis lopen in plaats van er door heen (of hij liet het doen). Dit is vooral bekend uit de Achterhoek, maar het is zeker mogelijk dat het vroeger elders ook gebeurde.

Wanneer er schadelijke lijnen ontdekt zijn in een huis en deze geblokkeerd (= tegengehouden) worden door een instrument dat wordt gebruikt om huizen te ontstoren, dan moet de energie van zo'n schadelijke energielijn ook ergens blijven.

groet Eddy