dinsdag, mei 22, 2007

Verlaat mei gedicht

WITTE JUNK

Er klonk geblaf in het maanlicht
en ergens in de rode ijssloot lag
ik

Ik
zoon
ik kleine desperado
gehuld in koperen onschuld

Demonennacht en diepe val
wat ooit leidde me?

Was het jouw hand
die me losliet zo bruut
liet dwalen in stalen dromen
prevelen tussen godvergeten nachthonden
jouw hand?

Was het jouw hand
die me deed storten
in de kelders van
Sociëteit Ons Huis
jouw hand die
ons Arcadië met het doodsmes doorsneed?

In een ochtendschemering
ben ik opgestaan
door schurende nevel
huiswaarts gekeerd
naar mijn papaveren bed gegaan
om te worden
jouw witte junk

Zie op me toe
vanuit je verre tinnen hemel
zie op me toe
*
(geplaatst na vraag omtrend het niet meer verschijnen alhier)

6 Comments:

At 22/5/07 14:15, Anonymous Anoniem...

Eh...Ik snap dr de ballen niet van...

 
At 22/5/07 14:18, Anonymous Anoniem...

Zoiets?

http://www.youtube.com/watch?v=rcKWZvwdJXQ

 
At 22/5/07 23:45, Anonymous Anoniem...

een
flarden van verlangen dicht
een Arcadië van koper,
staal, tin, en verslavende
witte eensaamheid

 
At 28/5/07 13:45, Anonymous Anoniem...

Koper en tin maakt brons...

 
At 3/6/07 21:02, Anonymous Anoniem...

Poezie moet natuurlijk niet worden uitgelegd. Maar laat ik dit zeggen: woorden kunnen heel goed intuitief/evocatief gebruikt worden. Het is in ieder geval geen puzzel.

 
At 4/6/07 11:42, Anonymous Anoniem...

Het is gewoon een puzzel...Zo'n hele moeilijke, en dan kom je halverwege met t invullen en dan ligt i nog een half jaar in de krantenbak, en dan probeer je t nog n keer en argh. En evocatief ook nog eens van dien aard dak r niet zo veel mee kon. Dan zeg ik gewoon, ik snap t niet. Niet dak poezie niet snap, von L...Maar goed, ik waag nog 1 volledig ontspannen poging :)

 

Een reactie posten

<< Home